occitana
Espagnol[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Mot apparut à partir de la locution lingua occitana utilisée dans les textes administratifs en latins au XIIIème siècle pour distinguer la "langue d'òc", de la "langue du si" (italien) et de la langue d'oïl (français) .
Forme d’adjectif [modifier le wikicode]
Genre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Masculin | occitano | occitanos |
Féminin | occitana | occitanas |
occitana \ok.θiˈta.na\ féminin
Prononciation[modifier le wikicode]
- Madrid : \ok.θiˈta.na\
- Mexico, Bogota : \ok.s(i)ˈta.na\
- Santiago du Chili, Caracas : \ok.siˈta.na\
Italien[modifier le wikicode]
Forme d’adjectif [modifier le wikicode]
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
Masculin | occitano \occitano\ |
occitani \occitani\ |
Féminin | occitana \occitana\ |
occitane \occitane\ |
occitana \Prononciation ?\
- Féminin singulier de occitano.
Dérivés[modifier le wikicode]
Composés
- croce occitana (« croix occitane »)
Anagrammes[modifier le wikicode]
→ Modifier la liste d’anagrammes
Occitan[modifier le wikicode]
Forme d’adjectif [modifier le wikicode]
Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Masculin | occitan \ut͡siˈta\ |
occitans \ut͡siˈtas\ |
Féminin | occitana \ut͡siˈta.no̯\ |
occitanas \ut͡siˈta.no̯s\ |
occitana [ut͡siˈtano̞] (graphie normalisée)
- Féminin singulier d’occitan.
Prononciation[modifier le wikicode]
- France (Béarn) : écouter « occitana [ut͡siˈtano̞] »